Hazırda ölkəmizdə olan su qıtlığı, mənzillərdə vətəndaşların sularının kəsilməsi ilə nəticələnir. Bu çıxış yolu deyil nəzərə alsaq ki, Azərbaycan Respublikasının ümumi şirin su ehtiyatının 70 %-i kənd təsərrüfatının müxtəlif sahələrinə, o cümlədən əkinçiliyə sərf olunur, qənaət olunmalı olan sahə də elə məhz əkinçiliyin özüdür. Burada qeyd olunacaq üsullardan əlavə, kollektor-drenaj şəbəkələrinin köhnəldiyini, dolduğu üçün funksiyalarını düzgün yerinə yetirmədiklərini nəzərə almaq lazımdır. Buna görə də, onların yoxlanması, bəzi yerlərdə təmizlənməsi və ya dəyişdirilməsi zəruridir.
Günümüzdə əksər yerlərdə kənd təsərrüfatı yerləri
(uqodiyalar) öz axını ilə və ya səth üsulu ilə suvarılır. Bu üsulun məğzi
ərazilərdə axrların qazılması, daha sonra kanallardan ora su axıdaraq
suvamadır. Bu üsul zamanı suyun çox sərf olunması, torpaq qatının bir
hissəsinin pozulması və suvarmanın qeyri bərabər aparılması həm məhsuldarlığı
aşağı salır, həm də suyun isfarı ilə su qıtlığına səbəb olur. Bu üsul ancaq
çoxillik əkmələr zamanı istifadəsi məqbul sayıla bilər, amma o halda belə
yeraltı suvarma üsulu daha müasir və məqsədəuyğundur. Əksər
suvarma bölgələrində olduğu kimi öz axımı ilə suvarmadan yox, daha müasir
suvarma üsullarından yəni, yağış yağdırma suvarma üsulu, yeraltı suvarma üsulu,
damcılarla suvarma üsulu, aerozol (dispers su damcıları) suvarma üsullarından
istifadə etmək lazımdır.
Ərazidə tətbiq olunacaq
suvarma üsulunun düzgün təyin olunmasının vacib olduğunu hesab
etdiyimiz üçün, bu suvarma üsulları haqda məlumat
vermək lazımdır:
Səthi suvarma |
Öz
axını ilə və ya səth üsulu ilə suvarma açıq və ya qapalı kanallar vasitəsi ilə
mənbədən birbaşa suvarılacaq torpaqlara verilməsidir. Burada şırım, zolaq və
basdırma texnikalarından istifadə olunur. Bu suvarma üsulu çox su israf etdiyindən bu üsul əlverişli deyil.
Yağış yağdırma ilə suvarma üsulu kanallarla
nəql edilmiş suyun havadan yağış damcıları formaları ilə yağdırılaraq torpağın
və bitkilərin üst səthinin isladılması şəklində verilir və yerüstü hissədə
nisbi rütubəti yaxşılaşdırır. Yerli təbii təsərrüfat şəraitindən asılı olaraq,
istehsalatda stasionar, yarımstasionar və hərəkətetdirilən yağışyağdırma
sistemləri tətbiq olunur.Yağışyağdırma ilə suvarma
Yağışyağdırma üsulu ilə suvarmanın
aşağıdakı üstün cəhətləri vardır:
ü
suvarma
mexanikidir, qismən və ya tam avtomatikləşdirilir. Bu o deməkdir ki, burada
insan əməyinin istifadəsi azalır. Bu zaman kəndliyə də düşən yük azalır.
ü
Öz
axını və ya səth üsulu ilə suvarmada yaranan problemlər burada olmur. Yəni, hər
il əsaslı hamarlama işlərinin parılmasına, şırım və zolaqların düzəldilməsinə
ehtiyac olmur.
ü
Daha
mürəkkəb relyef şəraitində də bu üsulla suvarma mümkündür.
ü
Sahələr
üzrə suvarma suyu bərabər paylanır. torpağın hesabı qatında nəmlik daha dazgün
tənzimlənir. Suyun aktiv təbəqədən aşağı keçməsinin qarşısını alınır.
ü
Suvarma
zamanı torpağın struktululuğu pozulmur. Eyni zamanda bitkinin gövdəsi də
islandığı üçün ümumi buxarlanma aşağı düşür.
Üstünlükləri
ilə yanaşı bu üsulun aşağıdakı çatışmayan xüsusiyyətləri və mövcuddur:
Ø
Bütün bu qurğuların hazırlanması və
quraşdırılmasına xeyli miqdarda metal sərf edilir. Eləcə də, qurğuların
işlədilməsi üçün də enerji sərf olunur.
Ø
Küləkli havalar üçün qeyri bərabər
suvarılma səbəbindən belə suvarma üsulu səmərəsizdir.
Göründüyü kimi bu üsulun müsbət tərəfləri mənfi tərəflərindən daha çoxdur, lakin rayonun suvarılması zamanı bunun istifadə etməyin nə qədər əlverişli olub olmaması üçün rayonun hava şəraitinin necə olmasını nəzərə almaq bir o qədər vacib olacaq. Bitkinin əkilməsi zamanı orada hansı bitkini əkəcəyimizə də diqqət yetirməliyik, çünki kökləri daha çox su tələb edən bitkilər bu üsulla suvarılan zaman bu həmin bitkinin məhsuldarlığına çox da təsir etməyəcək.
Yeraltı və ya torpaqdaxili suvarma üsulu yer səthinin 40-60 santimetr və bir birindən 90-280 santimetr aralı yerləşdirilmiş və üzərində deşiklər açılmış nəmləşdirici borularla verilən suya deyilir. Bu suvarma üsulunda bitki köklərinin inkişaf etdiyi aktiv torpaq qatında tələb olunan nəmliyin yaradılması kapilyarlarla təmin olunur.Üstün
cəhətləri bunlardır:
ü
suvarma zamanlı torpağın üst qatının
struktutu pozulmur, yer səthində qaysaqlar əmələ gəlmir;
ü
tənzimləyici
suvarma şəbəkəsinə ehtiyac duyulmur;
ü
bitkinin vegetasiya dövründə torpağın aktiv
qatında daimi olaraq tələb olunan nəmlik yaranır;
ü
yer
səthindən olan buxarlanması azdır;
ü
suvarma
mexanikidir, qismən və ya tam avtomatikləşdirilir.
Mənfi cəhətləri də vardır:
Ø
xərclərin
çox olması;
Ø
torpağın
üst qatının zəif nəmlənməsi;
Ø
boruların
lillənməsi;
Ø
nəmləşdirici borulardan torpağın
aşağı-dərin qatlarına sızma ilə itkilərin çox olması
Buradan
göründüyü kimi də bu üsulun müsbət xüsusiyyətlərinin çox olmasına baxmayaraq,
mənfi xüsusiyyətləri də kifayət qədərdir. Su israfı burada birinci üsuldakı
qədər çox olmasa belə. yenə də çoxdur. Qrunt sularının səthə yaxın olduğu yerlərdə bu
üsulu tətbiq etmək problematik olacaq, çünki qrunt sularının səbiyyəsinin
qalxmasına, şoranlaşma və təkrar şoranlaşmaya səbəb ola bilər. Eləcə də, digər
alternativ üsullara nisbətdə su sərfiyyatı çox olduğu üçün, su ehtiyatları qıt
olan rayonlar üçün tam uyğun alternativ olmaya bilər. Amma hər bir halda yuxarıda
qeyd olunduğu kimi, öz axını ilə suvarmadan daha səmərəli suvarma üsuludur.
Damcılarla suvarma üsulu yer səthindən 40-50 santimetr hündürlükdə
yüngül materiallardan (əsasən polietilen) hazırlanan damcıladıcı dəlikləri olan
borular şəbəkəsindəb ibarət suvarma şəbəkəsidir. Əsasən, meyvə
bağları və üzümlüklərin suvarılmasında istifadəsi düzgün hesab olunur. Bütün
vegetasiya dövründə suyun fasiləsiz verilməsinə görə torpağın aktiv qatında
sabit optimal nəmlik rejimi yaranır. Damcılarla suvarma
Üstün
cəhətləri aşağıdakılardır:
ü
suvarma
suyuna 1,5-2 dəfə qənaət olunur;
ü
suvarma
avtomatlaşdırılır;
ü
suvarma suyu ilə bitkiyə lazım olan qida
maddələri də verilə bilər;
ü
mürəkkəb relyef şəraitində də bu cür
suvarmadan istifadə etmək olar, hamarlama işləri tələb olunmur;
ü
yüksək su keçirmə qabiliyyətli yüngül
mexaniki tərkibli torpaqlar üçün səmərəli suvarma üsuludur;
ü
yağışyağdırma
üsuluna nisbətdə enerji xərcləri az olur.
Çatışmayan cəhətləri aşağıdakılardır:
Ø
damcıladıcı
və sulayıcı borular tutula bilir.
Ø
damcıladıcılar
arasında su qeyri-bərabər paylanır.
Ø
tikinti
xərcləri çoxdur.
Çoxillik əkmələrin üstünlük təşkil etdiyi rayonlarda kənd təsərrüfatı təyinatlı torpaqlarının
suvarılmasında damcılı
suvarma üsulu
əvəzedilməz olacaq. Yüksək rentabelli bitkilərin suvarılması
üçün də tətbiq edilə bilir, mürəkkəb relyefli ərazilərdə də çox əlverişlidir.
Bu suvarma üsulu bir çox inkişaf etmiş ölkələrdə də tətbiq olunur. Bunların
sırasından ABŞ, Almaniya, İsrail və İtaliyanın adını çəkmək olar. Eləcə də,
Azərbaycanda son illərdə praktikada hiss etdirməsə də rəqəmlərdə ciddi
narahatlıq doğuran su qıtlığı məsələsini də həll edə bilər. Suyun daha səmərəli
istifadəsini tələb edən bazar iqtisadiyyatı şəraitində fəaliyyət göstərən
fermer təsərrüfatları üçün bu üsul xüsusilə də perspektivli hesab olunur.
Aerozol üsuli ilə suvarma və ya dispers su
damcıları üsulu ilə suvarma üsulu daha mütərəqqi üsul hesab olunur. Bu üsulda suvarma suyu xüsusi
qurğular vasitəsi ilə 50-300 mmk ölçüsünə qədər kiçik ölçülərdə damcılara
ayrılaraq, duman şəklində bitkilərin gövdə və yarpaqlarına səpələnir. Nəticədə
isə temperatur 6-12 C0-ə qədər salınır, əlverişli mikroiqlim şəraiti
yaradılır və buxarlanma azaldılır. Dispers suvarma
Bu
üsula yağışyağdırma ilə suvarmanın bir növü kimi baxmaq olar və fərqi ondadır
ki, burada suvarma suyu torpağa deyil, narın damcılar şəklində bitkinin yer
səthində olan gövdəsinə və yarpağına bir su təbəqəsi kimi yağdırılır. Kiçik dispersli çiləmə üsulu ilə suvarılan bitkilərin torpağındakı nəmlik, istilik və kimyəvi
maddələrdən, havadakı rütubət, istilik və günəş radiasiyasından səmərəli
istifadə etməsi üçün əlverişli şərait yaranır.
Bu
üsulun əsas məqsədi, suvarılan ərazidəki torpaq səthinin mikroiqlim
göstəricilərini tənzimləməkdir. Burada suvarılan sahəyə çilənmiş suvarma suyu
bitki yarpaqlarında təbəqə şəklində qalaraq zamanla buxarlanır və buna görə də
onu get-gedə sərinləşdirir. Suvarılmanın aparıldığı müddət ərzində isə torpağın
səthindəki havanın rütubəti tədricən artır, buxarlanma isə azalır. Su hər bir
iki saatdan bir, havanın temperaturu 20 C0-dən artıq olduğu zaman
verilir. Belə çiləmə üsulunda biz suvarma suyuna iki üç dəfə qənaət etmiş
oluruq. Torpaqdakı nəmliyin miqdarından əlverişli istifadə edirik. Bu üsul həm
də tərəvəz bitkilərinin əkininin tezləşməsinə və məhsulun daha erkən
yığılmasına imkan verir.
Rayon mərkələrində, xüsusən də, şəhər ərazisində parnik şəritində bu cür suvarma
üsulunun tətbiqi çox faydalı ola bilər. Bunun tətbiqini yuxarıda yazılanlardan
da göründüyü kimi əsas tərəvəz bitkilərinə tətbiq etmək olar, həmçinin digər
istiliyədözümsüz bitkilərin əkilməsi zamanı da işlətmək olar.
Ümumiyyətlə,
bütün bu suvarma üsullarını nəzərdə keçirməkdə əsas məqsəd müasir suvarma
üsularının xüsusilə də bu ərazi üçün, həmçinin bütün ölkə üzrə səth
suvarmasından nə qədər əhəmiyyətli olduğunu anlamaqdır. Dispers su damcıları
üsulundan parniklərin suvarılmasında, damcılarla suvarmadan üzümlüklərin
suvarımasında istifadə etmək olar. Əlbəttə, bütün bu sistemin qurulması xeyli xərc tələb edəcək, lakin onun səmərəsindən biz
illərlə yararlana bilərik.
Dəmyə
əkinçiliyi sudan istifadə etməyən əkinçilikdir. Bunun sudan istifadə
olunmaması tərəfi müsbət amillətdən biri olmasına baxmayaraq, bu istər istəməz
məhsuldarlığı xeyli aşağı salır. Buna görə də belə ərazilərdə də suvarmanın tətbiqini gələcək
perspektivlər üçün nəzərə almaq lazımdır.
Bu həm həmin ərazilərdə torpaq qatının qorunmasına, həm də məhsuldarlığın
artırılması ilə, nəhayət öz qida ehtiyatlarımızı daxili məhsullarla əmin etməyə
imkan yaradacaq.
Müəllif: Rövşən Nəzərov
Комментариев нет:
Отправить комментарий